Hoy se celebró en Arteixo la XXI Feira do Galo donde la gente vende los gallos de corral criados por ellos mismos. Es una buena ocasión para poner este manjar en las mesas navideñas.
Es la tranquilidad que da la ignorancia...si supieran lo que les espera, no lo estarían tanto. Un saludo, gracias por pasarte por aquí y dejar tu comentario.
Cacarexa pola eira, trafulqueiro, o demo, por onde está a tremelicar, repenicando cun verme no peteiro, que agasalla a quen vai a cortexar.
A galiña, espetando a súa peteira, achanta, rapinando a lambetada; engule po pandeiro, moi lixeira, arroutando a plumaxe estricada.
Agarimosa, coa noca chafullada, se engruñe trabada pola xaneira, expele o lixo i, érguese fedellada; un ovo novo se deita na capoeira.
Toleirán revirando tremelica, coa súa á, tensando de medio lado; i en reviravoltas oufano repenica, …escadrila o galo de tan estricado.
¡ Quiquiriquí ! - Mirade moi ben quen canta aquí - …Mais, nin caso lle fan as compañeiras, e cos seus latriques se despistan por aí, esfumándose entre as verzas barballeiras.
I comentan ¡ isto si que é ter aguante ! -entre elas -, mentres espilen a faldriqueira. - Deixa a leria i pousa a pata xa p´adiante, que axiña has volver arrolar na peneira.
…Estando a velas vir, como é o caso, a carabina na lomba non me minte; en tiros de pomba non ten fracaso, i, así, se vaia arranxando a seguinte.
….ca, ca, ca… por aquí, que se saiba “ no ha pasao na…” Imos indo coa pata erguida polo noso andar, mais pendentes do que é o xantar que nos da, que dos tiros que nos han volver a machucar.
Algunos están tan tranquilos y aunque sólo tienen que mirar a la mesa de al lado, no saben lo que les espera
ResponderEliminarEs la tranquilidad que da la ignorancia...si supieran lo que les espera, no lo estarían tanto. Un saludo, gracias por pasarte por aquí y dejar tu comentario.
EliminarGALEANDO…
ResponderEliminarCacarexa pola eira, trafulqueiro,
o demo, por onde está a tremelicar,
repenicando cun verme no peteiro,
que agasalla a quen vai a cortexar.
A galiña, espetando a súa peteira,
achanta, rapinando a lambetada;
engule po pandeiro, moi lixeira,
arroutando a plumaxe estricada.
Agarimosa, coa noca chafullada,
se engruñe trabada pola xaneira,
expele o lixo i, érguese fedellada;
un ovo novo se deita na capoeira.
Toleirán revirando tremelica,
coa súa á, tensando de medio lado;
i en reviravoltas oufano repenica,
…escadrila o galo de tan estricado.
¡ Quiquiriquí !
- Mirade moi ben quen canta aquí -
…Mais, nin caso lle fan as compañeiras,
e cos seus latriques se despistan por aí,
esfumándose entre as verzas barballeiras.
I comentan ¡ isto si que é ter aguante !
-entre elas -, mentres espilen a faldriqueira.
- Deixa a leria i pousa a pata xa p´adiante,
que axiña has volver arrolar na peneira.
…Estando a velas vir, como é o caso,
a carabina na lomba non me minte;
en tiros de pomba non ten fracaso,
i, así, se vaia arranxando a seguinte.
….ca, ca, ca…
por aquí, que se saiba “ no ha pasao na…”
Imos indo coa pata erguida polo noso andar,
mais pendentes do que é o xantar que nos da,
que dos tiros que nos han volver a machucar.
Antonio Puertas
Tódolos dereitos reservados


  
Como siempre, tus poemas aportan luz sentimiento a nuestras fotos. Gracias, Antonio.
Eliminar